แผนการปฏิรูปและพัฒนาการศึกษานช่วงระยะกลางและระยะยาวของจีนเป็นแผนการเกี่ยวกับการศึกษาฉบับแรกของจีนในศตวรรษใหม่ โดยชี้ทิศทางการพัฒนาและปฏิรูปการศึกษาของจีนใน 10 ปีข้างหน้า ภายใต้การนำจากนายกรัฐมนตรีเวินเจียเป่า แผนการฉบับนี้หลังจากการแก้ไขเพิ่มเติม 40 รอบแล้วจึงได้ประกาศกับประชาชน โดยระบุ จีนจะประสบผลสำเร็จด้านการศึกษาที่ทันสมัยภายในปี 2020 สร้างสังคมการเรียนรู้ตลอดชีวิต และเข้าสู่กลุ่มมหาประเทศด้านทรัพยากรบุคคล และประสบความสำเร็จด้านการศึกษาภาคบังคับ 9 ปีทั่วประเทศ อัตราการศึกษาระดับมัธยมปลายสูงถึง 90 % อัตราเข้าเรียนมหาวิทยาลัยสูงถึง 40 % และผู้ที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีมีประมาณ 200 ล้านคน

 

นายหยวน กุ้ยเหริน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการกล่าวในที่ประชุมของสำนักงานประชาสัมพันธ์คณะรัฐมนตรีจีนที่จัดขึ้นในวันเดียวกันว่า การปฏิรูประบบการศึกษาครั้งนี้แตกต่างกับการปฏิรูปการศึกษาทุกครั้งในช่วงเวลากว่า 20 ปี ก็คือการปฏิรูประบบการศึกษาครั้งนี้ถือว่าเป็นการปฏิรูประบบบุคคลกรเป็นอันดับแรก เขากล่าวว่า

 

เราได้ออกแบบขอบเขตความรับผิดชอบด้านการปฏิรูป 6 ประการ ได้แก่ การปฏิรูประบบด้านบุคคลกร ระบบรับสมัครสอบเข้า ระบบการบริหารโรงเรียน ระบบทำการเรียนการศึกษา ระบบฝ่ายบริหารและการขยายขอบเขตการศึกษา การปฏิรูปครั้งนี้เมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เราให้ความสำคัญมากที่สุดกับการปฏิรูประบบด้านบุคคลกร

 

หลายปีมานี้ สภาพการณ์และแนวคิดของการพัฒนาการศึกษาทำให้เกิดข้อขัดแย้งต่างๆ ประชาชนทั้งวิพากษ์วิจารณ์รูปแบบการศึกษาที่เน้นผลการสอบเท่านั้นและภาระของนักเรียนหนักเกินไป ทั้งเห็นว่าการกระจายทรัพยากรการศึกษาระหว่างเมืองกับชนบทระหว่างกลุ่มคนที่ไม่เสมอภาคกันนั้น ทำให้การศึกษาเกิดสภาพที่ได้รับสิทธิการศึกษาไม่เสมอภาค ดังนั้น นายหยวน กุ้ยเหรินเห็นว่า จะต้องส่งเสริมความเสมอภาคของการศึกษา และต้องยกระดับคุณภาพการศึกษาให้สูงขึ้นซึ่งเป็นจุดสำคัญของการปฏิรูประบบการศึกษาในอนาคต เขากล่าวว่า

 

ความเสมอภาคของระบบการศึกษาเป็นพื้นฐานความเที่ยงธรรมของสังคม การคุ้มครองสิทธิประโยชน์การศึกษาของประชาชนทุกคนเป็นข้อเรียกร้องพื้นฐาน หลายปีมานี้ การศึกษาจีนได้รับการพัฒนาอย่างมาก แต่ระหว่างภูมิภาคต่างๆ เมืองกับชนบท และระหว่างกลุ่มคนต่างๆ ยังมีสภาพที่ไม่เสมอภาคบ้าง นี่เป็นงานสำคัญของเราที่ต้องแก้ไขในอนาคต อีกด้านหนึ่งคือ ยกระดับคุณภาพการศึกษาให้สูงขึ้น กำหนดมาตรฐานคุณภาพการศึกษาอย่างชัดเจน และปรับปรุงระบบบริหารคุณภาพการศึกษาให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น

 

แผนการฉบับนี้ยังระบุว่า หน่วยงานรัฐบาลระดับต่างๆ ควรประกันการจัดสรรงบประมาณด้านการศึกษาก่อน ถึงปี 2012 งบประมาณด้านการศึกษาของรัฐบาลจะเป็น 4%ของจีดีพี ขณะเดียวกัน ยังส่งเสริมให้สังคมบริจาคเงินเพื่อการศึกษา